Klik op dit kaartje voor een grote kaart van het park:
Laat ik eerst de dag reizen vanaf Kaikoura beschrijven ( dat was op 19-02). In tegenstelling tot de hoop dat de busreis met Stray vanaf nu vlekkeloos zou verlopen vertelde Gareth om 10 uur dat de bus stuk was gegaan, en dat we op de reparatie moesten wachten. Ook was de reis overboekt en dus was er voor ons tot Abel Tasman eigenlijk geen plaats. We konden wel met de Intercity, hoopte hij. Om een lang verhaal kort te maken: We hadden dit net geaccepteerd en besloten dan maar in Abel Tasman uit te stappen en de volgende bus op te wachten, niet zon ramp want we wilden daar toch al een mooie track gaan lopen. Uiteindelijk heeft Stray toch nog een vervangende bus kunnen regelen waar we wonderwel wel met zn allen in pasten. Hebben we wel tot 15.30 op moeten wachten…
De bus die we toen kregen had een nogal slechte versnellingsbak maar met wat moeite viel er wel in te rijden. En dat met alle medereizigers aan boord! Zo zijn we, vanwege de opgelopen vertraging bijna in een ruk door, naar de rand van het Abel Tasman park gereden. Onderweg hebben we wel nog een zeehondenkolonie kunnen bewonderen en heel veel leuke automobielen gezien. Klassiek engels in overvloed maar ook Amerikaanse streamline bussen uit de jaren 50 en tractors waarvan ik de leeftijd niet eens zou durven gokken.
Doet een beetje denken aan de achtergebleven stukken van Frankrijk maar dan nog erger. We zijn onderweg langs grote aangeplante naaldbossen gekomen, nu een grote bron van inkomsten in N.Z., maar ook langs grote Sheepstations (wij zouden dat een boerderij noemen) gekomen. Een van de grootste sheepstations strekte zich ooit uit van Christchurch tot Nelson, zon 150 KM! Iets verderop kwamen we door een gebied waar veel wijn wordt geproduceerd, enkele Kiwi- en Hopplantages en diverse kleine stadjes (Stoplichten zijn met een kapotte versnellingsbak een stuk spannender).
Een mooie tocht al met al maar we kwamen wel pas om 21.30 u. op McDonalds Farm, ons onderkomen voor die nacht. Daar gelukkig wel nog net voor sluitingstijd een flinke zak friet met een Kiwihamburger kunnen scoren. Welverdiend genieten dan, en allemaal rood verbrande wangen na het lange wachten in de zon. En strepen op mijn voet door mijn Sandalen 🙂