First world problem: je balkon in leven houden tijdens een maand Londen

Renée en ik hebben in ons huisje een mooi balkonnetje en dankzij Renée staat daar dit jaar zowaar het nodige groen op. We hebben bakken met aardbei aan de leuningen, potten met kruiden voor in de keuken (salie, rozemarijn, basilicum), courgette, aubergine, tomaat en verschillende frambozen en zelfs een pruimenboompje.

London!

Renée mag voor haar opleiding een maand meekijken in Great Ormond Street Hospital, super gaaf en ik offer me op want ik ga ook een maandje in Londen zitten. We huren een appartementje via AirBNB, klein maar fijn met ruimte voor logés, keukentje en tot groot geluk van Renée een bad…

 

Planten hebben water nodig

Een week of twee voor vertrek komt het ineens in me op dat het niet gaat lukken om een buurman te overtuigen om, bij mooi weer, twee keer per dag met een gietertje de hele rataplan van water te voorzien. Potver, dood laten gaan is ook weer sneu in dit stadium vlak voor de grote oogst.

Een beetje rechtgeaarde nerd denkt dan al snel aan automatisering. Helaas is dat nog niet zo makkelijk; planten hebben de onhebbelijkheid niet elke dag even veel water te gebruiken, afhankelijk van het weer kan dat variëren van niets tot liters… De lompe aanpak (ik kijk naar jullie, Gardena…) is om gewoon X keer per dag X minuten de sproeier aan te zetten, met druppelslangen naar elke plant. Kans op verdrinking van je plantenbakken is aanzienlijk. Nog iets nerdiger is zelf, met wat sensoren, Arduino computer en servo’s een systeem te klussen. Kan, maar kost wat meer tijd, zeker als het ook nog een maand betrouwbaar moet werken.

De redding van het balkon komt door een tip van Coen: een Blumat irrigatiesysteem. (Hier een flmpje met demonstratie) Blumat werkt eigenlijk heel simpel, een keramische kegel prik je in de pot, wanneer de grond droog is trekt er water uit de kegel, waardoor een mini-kraantje open gaat en er druppel voor druppel water wordt gegeven. Iedere plant krijgt hierdoor precies genoeg water, de hele dag door. Wel zo fijn voor de plant die niet ineens een koude plens te verwerken krijgt!

 

Top! Blumat is om onduidelijke redenen in geen enkele lokale winkel te koop; Gardena lijkt daar een monopolie te hebben. Dus online besteld en binnen 2 dagen heb ik 20 sensoren, 10 meter aanvoerslang, 10 meter druppelslang, assorti koppelstukjes en een vatdoorvoer binnen.

De watervoorziening

“Minor detail”: er is geen kraan op het balkon. Er moet een watervat komen. Liefst voor dertig dagen. Ongeveer 5 a 10 liter per dag…. Een regenton dus. (Helaas mag deze niet aangesloten op onze regenpijp. Iets met zagen in een huurhuis wat discutabel is volgens mijn geweten)

Via marktplaats blijk je regentonnen in soorten en maten te kunnen kopen, bijvoorbeeld van een aardige familie in Weesp die deze uit Portugal importeert. Je komt nog eens ergens. Na wat rekenwerk en rekening houdend met de WAF (wife acceptance factor) heb ik gekozen voor een compromis in de vorm van een 100 liter ton.

Deze zijn echt gemaakt om wijn in te bewaren, dus ik kon zelf aan de slag om er een vulopening (deksel) en een kraan voor de slang aan te maken. (tegen betaling doet de verkoper dit graag voor je)

Een kwestie van stalen ringen er af meppen zodat de duigen van de ton iets los komen en je kan de deksel er uit tillen. Daarna met de 10mm boor vlak tegen de bodem aan een gaatje maken voor de doorvoer en gaan. Tip voor wie dit nadoet: dat rubber kan je eigenlijk beter aan de binnenkant plaatsen, minder kans op lekker en mooier… Houden we nog twee uitdagingen over:

• We moeten eerst water ín de ton zien te krijgen;
• Het water moet er weer uit, ook naar de potten op de balustrade, puur op zwaartekracht.

Water in de ton krijgen valt nog relatief mee: bij de Wanco bouwmarkt een koppelstukje gehaald voor de keukenkraan, gardena adapter erbij, tuinslang gebietst bij de ouders en we kunnen helemaal los. (had ik, met de kennis van nu, best een jaar eerder kunnen regelen…). De eerste keer na het vullen bleek er nog veel prut in de ton te drijven, dus die kon meteen leeggekiept en nóg een keer gevuld

 

Iets meer werk is het om het vat op hoogte te krijgen, zonder dat het hele balkon word ingenomen en liefst zo, dat er niet bij de eerste onweersstorm risico op doden is. Met wat resthout, hoekprofieltjes, assorti schroeven, de accuboor en een spanbandje is dit de uiteindelijke constructie. “A je to buurman!”

Blumat aansluiten en instellen

Na dit alles is het installeren eigenlijk zo gepiept.

Het had mij veel tijd gescheeld als ik van tevoren de volgende tips had gekregen:

• Zet plantenbakken zo veel mogelijk op kleine blokjes. Beter voor de zuurstof aanvoer, maar ook voor waterafvoer mocht er een druppelaar iets te enthousiast ingesteld zijn. Boor desnoods wat extra gaatjes onderin de bakken.
• Maak de aanvoerleiding een T-splitsing direct bij het vat, zodat er als het ware een grote lus ontstaat voor de aanvoer rondom het balkon. Hierdoor heb je overal goede constante druk.
• Leg de aanvoerlus eerst helemaal aan, strak langs de randen. Hierna kan je deze makkelijk doorknippen en een sensor aftakking plaatsen. Omdat de dunnere druppel-slang veel makkelijker verwerkt kan je beter die gebruiken om de afstand van aanvoerslang tot pot te overbruggen.
• Leg de sensors eerst een uurtje in een bak water, maak ze onder water even open en weer dicht zodat ze echt goed gevuld zijn.
• Per sensor kan je met verloopjes tot 5 druppelaars aansluiten, handig voor iets grotere bakken (zoals meerdere aardbeien)
• Geef de planten voor het plaatsen van de Blumat (voor de laatste keer) met de hand ruim water. De grond moet namelijk voor het instellen behoorlijk nat zijn.
• Ontlucht de Blumat druppelaar door deze even open te draaien, tot er een continu straaltje water uitkomt.
• Draai de stelknop zo ver dicht, dat er nog nét een langzaam een druppel vormt. Dit is de basisstand, vanwaaruit ongeveer 1 markering verder gesloten meestal direct de juiste instelling is van de druppelaar.
• De eerste week kan je om de dag controleren of planten te nat of te droog worden. Aanpassen doe je met kleine stapjes van ongeveer een halve markering. Te snel aanpassen is vragen om een waterballet of een dorre boel.

Zo, en dan nu zonder zorgen Londen verkennen!