Zojuist heb ik besloten om de belevenissen die gaan komen en de voorbereidingen die ik nu al heb gedaan, met alle zorgen, problemen en leuke dingen en ervaringen die daarbij horen, aan iets duurzamers toe te vertrouwen dan mijn eigen geheugen. Ik hoop de herintredingen zo langer vast te houden en bovendien stelt het mij in staat dit ook aan anderen te laten lezen.
Zo begin ik mij op dit moment serieus zorgen te maken over onze fysieke conditie. Vooral die van mijzelf is niet zoals hij ooit is geweest. Afgelopen halfjaar heb ik nauwelijks meer iets ana sport gedaan en inige training voor dat we vertrekken lijkt me op zijjn plaats. Dat zou de tracks in NZ in de ereste weken wat makkelijkeer kunnen maken. Terwijl ik dit schrijf bedenk ik mij, dat het leuk zou zijn om straks, na mijn laatste werkdag op de 25ste eens flink te gaan wandelen. Neem ik wat vrienden mee, is altijd gezellig en dan spreek ik iedereen nog eens rustig voordat we vertrekken. Het eerste voornemen dat ik dus bij deze aan het papier toevertrouw: Morgen ga ik Tim, Maarten Daniel, Wieke. Pieter en wie er nog meer in mij opkomt mar eens een uitnodiging sturen tot een flinke wandeling.
En nu eerst : Slapen
In deze dagen is er nog veel werk verzet, maar heb ik geen dagboeknotities meer geschreven. Grootste knelpunten:
– Verzekering. Het bleek dat de reisverzekering slechts 2 maanden dekt, en aangezien we bijna 3 maanden op reis gaan moet daar dus iets voor geregeld worden. Ik haat bureaucratie, en zeker de verzekeringsmaatschappij.
– -Mijn credit kaart is nog niet binnen. Inmiddels weet ik dat hij 2 dagen na ons vertrek in de bus in komen vallen.
– Ook de rest van de geldzaken is nog gedoe: Waar staat het spaargeld, op welke rekeningen moet het komen, wat is de pincode ook alweer van mijn SNS bank rekening: Allemaal dingen die toch duidelijk moeten zijn. En ook geld wisselen
– Papieren. Veel papieren. Reisdokumenten, tickets, paspoort, alle rek nrs en pinpas nummers, overal heb ik meervoudig kopietjes van gedraait en zelfs in de computer en online gezet voor noodgevallen.
In deze inmiddels al vrij druk gevulde dagen doe ik zoals geplant een uitnodiging uitgaan naar een selecte groep vrienden om met mij een flinke wandeling te maken. Hierbij geef ik deze mail weer (***mail invoegen***)
Gelukkig reageert men enthausiast en voor het vertrek heb ik nog op zandvorm en in Den Haag gelopen met Daniël, op de Heide met Tim, in Leiden met Wieke, met ¨Het Reisgezelschap in de Lage Vuursche en Kasteel Groeneveld, met Herman bij het Autotron in Rosmalen en met Marla ergens in het platteland van Nederland. Stuk voor stuk mooie en gezellige wandeltochten, met mijn rugzak op mijn rug om te oefenen.
Gaan we toch nog met wat ervaring op pad.