Mid – Greenstone Hut naar McKellar Hut

Het wandelen gaat nog steeds goed maar helaas hebben we een aantal tegenvallers:
-We hebben een teort aan W.C. papier. Dat blijkt niet te worden meegeleverd met zo’n hut en we teren nu in op een halve rol van Marek. En dat met nog 2 hele dagen te gaan…
De oplossing dient zich gelukkig al snel aan in de vorm van een rol bij McKellar Hut. De WC’s zijn uberhaubt een apart verhaal: 30 meter van de hut, in het bos, een houten keetje met een zitting erin boven een groot zwart gat… Stinken!! En Darja durft ’s nachts niet alleen omdat ze de eerste nacht een Possum tegenkwam op het pad. Moet ik dus elke keer mee. Alsof ik iets tegen zo’n Possum kan doen. Beestje was natuurlijk ook al lang weg gevlucht.

-Een ander knelpuntje is de brandstof. Niemand heeft er aan gedacht de brander bij te vullen ( Hoewel we nog een fles brandstof haddenm, achtergelaten in het hostel) De 600 ml fles aan de brander bleek nog maar halfvol. Beetje krap, zelfs voor de zuinig e WhisperLite…Gelukkig hielp D.O.C. Officer Deane ons uit de brand met een volle fles die hij uit zijn Prive kamertje toverde.

Waarmee we bij een derde dompertje aankomen:
WE voelden ons, na 2 dagen flink wandelen in de bergen, toch best wel stoer, we hadden naar ons ide een redelijk tempo… worden we ingehaald op de track door Deane, TERWIJL HIJ EEN BOEK LEEST. Zijn commentaar ”Om de tijd wat te doden onderweg en wat te leren“ (Hij las een frasebook Engels-Spaans). Tja, en dan ben je dus weer ineens terug in de amateur klasse.