Author: thomas

Posted on

Te Anau to Invercargill

Hier staan we op het meest zuidelijke puntje van NZ:

(In het hostel in Invercargill, na het eten:)
Ik heb nu even tijd om te schrijven omdat het geplande bezoek aan de bioscoop niet door kan gaan, Marek en Darja voelen zich niet lekker. Teveel gegeten? We hadden heerlijk nacho’s met heel veel kip, bonen en groenten. Veel en lekker, met zure room om het af te maken. Vandaag met de bus rustig aan met een maffe chauffeur (Otto) langs de bezienswaardigheden van de zuidkust gereden: Monkey Island, Bluff (het meest zuidelijke plaatsje van het zuidereiland) en de meest prachtige uitzichtspunten. Rustig en relaxed. Morgen vertrekken we weer rchting Dunedin

P.S.
We hebben hier in het Visitor Center een reptiel soort bekeken die liefst 150 miljoen jaar oud is. Verder lijkt Invercargill een tamelijk duffe industriestad.
Het stratenpatroon is typisch NZ: Keurige blokken huizen gescheiden door brede straten.
En hoewel ik niet veel zal missen van Invercargill hebben ze wel een van de meest luxueuze hostels die we tot nu toe hebben gezien.

Site over Invercargill

Posted on

Kepler Track vanaf control gates in zuidelijke rchting

Het Lake Te Anau:

Weer uitgeslapen (Ik begin een beetje sjagereinig te worden van al dat geslaap.) en daarna de kepler track in de andere richting verkend. Prachtig wnadelen langs de rivier, totdat Fien besluit om alleen vooruit te gaan…Marek rent zodra we daarachter komen er achter aan om haar in te halen en we zien ze allebij pas veel later weer terug (om 17.30, terwijl het al vroeg donker word. Dat is dus haasten terug. Erg onverstandig van onze Fien. Hoe haalt ze het in haar hoofd.

Eten : Falafel met veel groente in grote Wrap. Lekker!

( 22-1-2003 D passage over Fien in deze dagboek dag is achteraf misschien wel wat ..te zwaar, maar ik wil ales toch zo veel mogelijk zo weergeven als ik het toen heb opgeschreven. Ik hoop dat jullie het met deze keuze eens zijn. )

Posted on

Kepler track noordelijke richting

Lekker uitgeslapen na de late formule 1 en daara een flink stuk van de Kepler track gelopen richting een mooie baai.

Bij dit strandje wat steentjes gekeilt en weer rustig terug gewandeld. Het bos is hier absoluut prachtig, hogere bomen dan je in nederland ooit zult zien en de bodem dicht bedekt met varens.
(P.S. de Seqoia in Queenstown was nog weer groter…)

Het bos:

We eten vandaag lekker makkelijk Pizza’s. Tenminste, als je de oven snapt.

We gaan vroeg naar bed.

Posted on

Verkennen van Te Anou

17, 18 en 19-3-2002 Te Anou

Op het laatste moment, 10 min voor vertrek in feite, hebben we toch maar besloten om hier nog te blijven na de enthausiaste verhalen van mede-stray pasagiers die we kenden uit Queenstown maar die hier dus al een bus eerder waren aangekomen over de bossen en het uitzicht over het meer. (heeft Marek foto’s van.) Ik begin een beetje schrijfmoe te worden dus beperk me tot de hoofdpunten:

17- 2-2002 Verkennen Te Anou
Paddestoelen aan de oever van het meer:

Rustige dag, Darja geholpen bij het traceren van haar dagboek wat nog ergens in Queenstown moet liggen . De mensen van het internet cafe zijn erg vriendelijk over de telefoon en beloven het dagboek na te sturen. Na een korte shop-ronde in de plaatselijke supermarkt besluiten we te splitsen in 2 groepen, M en F gaan slapen en ik ga met Darja een paar uurtjes wandelen. langs het Te Anou meer. We belanden bij het WildLife Center, een terrein met grote kooien waarin allerlei vogelsoorten worden opgevangen. Zo zijn er vier Kea’s, een Morepork uil, Parakeets en andere rare vogels. (Takahe? Bestaan er in totaal nog maar 200 van…) Leuke tijdsbesteding om daar wat rond te kijken.

We eten vandaag patat, kipfiletjes en roerbakgroenten wat erg lekker is, maar de hoeveelheid houdt niet over. ’s Nachts in de gemeenschappelijke ruimte F1 gekeken tot 1 uur , was een erg leuke match!

Marek bekijkt een Takahe:

Posted on

Te Anou: van Queenstown naar Milford Sound

De dag begon lekker zonnig en liep over naar regen, stromende regen, met als dieptepunt uitgerekend onze cruise door de Milford Sound. Lekker echt. Maar vanaf het begin:

’s Ochtends vroeg op, 7.45 aantreden bij de bus op een parkeerplaats ietsjes verderop. Eerste stop: The Mirror lakes Wel aardige meertjes maar het weer moet denk ik beter zijn om het echt goed te kunnen beoordelen. Het landschap veranderd gedurende de reis van glooiende heuvels naar hele ruige, stijle bergen. En het regent steeds harder. Deze regio heet Fjordland en kenmerkt zich door deze bijna vertical bergwanden, met donkere, bijna zwarte steen waar nu door de regen ontelbare watervalletjes vanaf stromen. Erg mooi. (Zie ook deze foto van Marek en Fien.)
Op de schaarse vlakke stukjes en in de valeien groeit tropisch aandoende begroeiing.
De tweede stop is bij een spectaculaire kloof waardoor een klein riviertje stroomt, met enkele uitkijkpunten bij watervalletjes etc. Uiteindelijk arriveren we om 15.00 in Milford voor onze Cruise door de “wereldberoemde Milford Sound”. Waar het vandaag dus helaas pijpestelen regent, en dat blijft ook zo gedurende onze 2 uur durende cruise. Best jammer maar alsnog ook wel heel mooi door de spectaculaire watervalletjes en watervallen. (tot 300m hoog volgens de reisleider. Deze keer moeten we dus ook de foto’s uit de foldertjes maar laten zien naast die van mij.

Al met al toch een indrukwekkende dag.

Fotos van Milford door mij gemaakt

Watervallen, Close-up van waterval, Zeehonden in Milford, en een Waterval maar dan hoger

Foto’s uit de folders:


   

Posted on

Relaxen in Queenstown dag 2

In weer en ander Hostel, Bungi Backpackers, lekker goedkoop ($17) en 4 pers kamer en leuke sfeer. Wenig gedaan deze dagen eigenlijk behalve veel slapen (meer dan 10 uur per dag) en lekker eten.
Voor de afwisseling pasta met vlees, erg goed, een aardappelschotel met broccoli en courgette etc. En we hebben zelf brownies gebakken! En de Cookietime koekjes kosten hier maar $1, beetje overtijd eigenlijk maar erg lekker. En hamburgers, nou ja, eentje dan. Nu we weer in de bewoonde wereld zijn ook maar weer even geinternet, mailtje met een pasfototje gestuurd ( zie de mailtjes pagina) Leuk om te doen!

Darja heeft 2 x een uur getypt en 2 x lukte het verzenden niet. Flink balen dus en mede daardoor is ze haar dagboekje daar vergeten. Met creditcard gegevens daarin en rekeningnummers en naja, alles eigenlijk…

We wilden ook nog een avondje uitgaan maar Fien had haar ID bewijs niet meegenomen en dus kwam ze nergens naar binnen. Dat hebben ze daar wel goed geregeld.

Wel prettig is het verschinsel Mince-Pie, dat zouden ze in nederland ook moeten hebben. Elke winkel hier verkoopt het wel en als lunch is Pie heel erg prima. Op staat zijn we trouwens nog een oud-klasgenoot tegengekomen, Pieter Everard. Die was er samen met Roderick Spronk, 3 weekjes over uit Australie. Dat doen meer mensen , en die hebben allemaal spijt dat ze niet langer in NZ zitten. Maar het blijft raar om ineens Bussumers tegen te komen daar. Bussum on Tour!

Andere noemenswaardige feiten:

-In het Hostel op de grote breedbeeld TV “The Whole Nine Yards“ gezien. Prima film.

-Cookietimeis ook erg lekker uit de magnetron.

-Aardappelen uit NZ worden niet gaar.

-Ondanks zorgvuldig slippers aanhouden onder de douche hebben we nu allemaal wel een voetschimmel tussen de tenen. Jakkie idee….maar zalfje helpt gelukkig.

-Elk gehucht in nieuw Zeeland heeft een groot Skatepark.

-Queenstown heeft 75000 inwoners. Toeristen blijven er gemiddeld 2.2 dag en geven dan 600 a 600 dollar uit. Hoppa!!

Posted on

De laatste dag Caples track

We moeten om 2 uur bij de bus zijn, het is 4 tot 6 uur lopen dus voor de zekerheid gaan we om 8 uur weg van Upper Caples hut, zodra het licht word. De muggen hier zullen we in ieder geval niet missen. Vandaag laat het weer ons voor het eerst in de steek, het is regenachtig en koel. Maakt het afscheid van deze omgeving wel makkelijker.
We lopen lekker door, twijfelend over wel of niet regenpak aandoen, en na 4.5 uur al staan we weer op de parkeerplaats. Mooi stuk wel, met heel veel koeien onderweg. Ik moet bekennen dat na 4 dagen in de rimboe met sandfly’s, open beerputten als toilet en geen douches het eerste contact met de bewoonde wereld wel weer fijn is. Wachtend op de bus bij de Road-end shelter hebben we een uurtje en dus eten we wat Mie en fantaseren daarbij ( zoals wel vaker in de rimboe) over dubbele Whoppers met kaas, frieten, gehaktballen en warme douches. Uiteindelijk in Queenstown bestluiten we voor ons doen luxueus uit eten te gaan in Queenstown, bij een leu kMexicaans restuarant om d hoek bij ons hostel. Heerlijke banansplit als toetje, en hele goede Nacho’s als hoofdgerecht.

Om het terugkeerfeestje te completeren heb ik mezelf ook nog getrakteerd op een mooie hoofdlamp, Erg mooi apparaat, 1000 branduren als LED lamp en 70 meter schijnen met de Xenon halogeen pit. Cool!
Dit is hem:


Posted on

De Bikkeldag ;)

McKeller Hut naar Upper Caples Hut, via Mc Keller Saddle op 995 meter hoogte.

7.30 Opstaan, thee maken, inpakken, eten.
Wandelschoenen aan, vertrek. Groet aan Deane.
9.00 Op pad, om Lake McKeller heen naar het begin van de Caples track. Hier enkele foto’s:

”De nevelen rond Lake McKeller

Begin van de Caples Track

10.00 Het begin vna de Caples Track. Klauteren over boomstammem om watertjes over te steken, rotsen beklimmen en struikelen over wortels.
10.30-11.30 Idem als 10.00 maar dan steil omhoog. ±500 meter klimmen al met al. Niet leuk voor de enkels maar wel spectaculair mooi.
12.00 De top. McKellar Saddle, waar ipv bomen “alpine tussock “ groeit.met uitzicht op besneeuwde bergtoppen. De foto’s laten dit mooier zien dan ik het kan beschrijven:
uitzicht richting Greenstone
uitzicht richting Caples track
Meertje boven op McKelar saddle

Hier boven houden we de eerste echte pauze voor vandaag ( naast vele drink & hijgpauzes) met heerlijke droge weetbix, chocolade, nootjes en water. Een mooi moment voordat we een bijna even naar stijl stuk weer naar beneden moeten. En dan is het daarna nog 3 uur naar de hut. Vandaag lopen we dus meer dan 7 uur als ik het wel heb. Om 4 uur tamelijk kapot aangekomen in U.C., maar wel voldaan. Rijst met Satehsaus en nog meer nootjes versterken ons voor de dag van morgen….

Posted on

Mid – Greenstone Hut naar McKellar Hut

Het wandelen gaat nog steeds goed maar helaas hebben we een aantal tegenvallers:
-We hebben een teort aan W.C. papier. Dat blijkt niet te worden meegeleverd met zo’n hut en we teren nu in op een halve rol van Marek. En dat met nog 2 hele dagen te gaan…
De oplossing dient zich gelukkig al snel aan in de vorm van een rol bij McKellar Hut. De WC’s zijn uberhaubt een apart verhaal: 30 meter van de hut, in het bos, een houten keetje met een zitting erin boven een groot zwart gat… Stinken!! En Darja durft ’s nachts niet alleen omdat ze de eerste nacht een Possum tegenkwam op het pad. Moet ik dus elke keer mee. Alsof ik iets tegen zo’n Possum kan doen. Beestje was natuurlijk ook al lang weg gevlucht.

-Een ander knelpuntje is de brandstof. Niemand heeft er aan gedacht de brander bij te vullen ( Hoewel we nog een fles brandstof haddenm, achtergelaten in het hostel) De 600 ml fles aan de brander bleek nog maar halfvol. Beetje krap, zelfs voor de zuinig e WhisperLite…Gelukkig hielp D.O.C. Officer Deane ons uit de brand met een volle fles die hij uit zijn Prive kamertje toverde.

Waarmee we bij een derde dompertje aankomen:
WE voelden ons, na 2 dagen flink wandelen in de bergen, toch best wel stoer, we hadden naar ons ide een redelijk tempo… worden we ingehaald op de track door Deane, TERWIJL HIJ EEN BOEK LEEST. Zijn commentaar ”Om de tijd wat te doden onderweg en wat te leren“ (Hij las een frasebook Engels-Spaans). Tja, en dan ben je dus weer ineens terug in de amateur klasse.

’s Middags hebben we heerlijk gezwommen in lake McKellar wat vlak bij de hut ligt. Heel koud, heel fijn en erg verfrissend. Behalve de blub op de bodem het ideale zwemplekje, met glashelder water, je kan de bodem op 4 meter diepte nog zien!

P.S. Leuk hier in deze riviervallei, het word om 7.30 licht maar pas om 12 uur tot 1 uur ongeveer komt de zon over de bergen de vallei in schijnen en klaart de ochtendnevel op. Het loopt prettig koel tot die tijd, en erg mooi die nevel en dauw, spinnewebben die glinsteren en fluitende vogeltjes. Terug naar de natuur. ’s Avonds verdwijnt de zon om 8 uur en dan word het ook meteen weer fris, en om 9 uur is het echt donker. Vroeg slapen dus, en ook voeg weer op.