Tag: NZ

Posted on

Taupo naar Auckland

Dit is de ochtend om de laatste dingen in taupo te regelen. Marek en Josephine ophalen van de bus uit Whakapapa, Darja heeft een cool Paul Frank tshirt gekocht, we hebben marek een SAS speldje gegeven voor zijn verjaardag wat we hier bij de legerdump hebben kunnen kopen en ikzelf heb een oude legerjas gekocht. Een ramp om mee te nemen maar te leuk om te laten hangen. Daarna weer het inmiddels bekende stuk rijden naar Auckland, langs het kantoor van Stray. We slapen vanavond weer in Nomad`s in ons eigen 4 persoons kamertje. We raken nog eens verwend!

Posted on

Mountainbiken

Dat opent nieuwe perspectieven… Heerlijk gefietst vandaag, over de weg naar de Huka Falls en vanaf daar langs de rivier weer verder omlaag naar de Aratia-dinges Fall/dam over een echte mountainbike track (Was heel vet, hard downhillen) Ik was er wat enthousiaster over dan Darja trouwens. We kwamen op tijd bij de dam om het openen van de flood-gates te zien. Dit doen ze dagelijks zodat touristen kunnen zien hoe de stroomversnelling net benedenstrooms van de dam er dan uitziet. En dat is inderdaad indrukwekkend. Wat een geweld barst er dan los. Daarna zijn we nog een klein stuk doorgefietst, nu richting Taupo, over de weg en daarna een stukje de bergen in naar het gebiedje “Craters of the moon”. Dit is een kleine vallei die letterlijk borrelt van de vulkanische activiteit. Er naartoe fietsen was een beproefing want een stuk klimmen maar absoluut de moeite waard…in plaats van proberen te beschrijven hoop ik dat de foto`s het goed laten zien…

Foto`s


       

We hebben er een uurtje rond gewandelt, zwafel gesnoven en verbaasd naar het geborrel en gesis van de aarde geluisterd. Hierna zijn we op topspeed nar beneden gefietst, de berg weer af en door naar taupo, wat met al die heuvels hier dus nog flink trappen is. Maar al met al een prima dag gehad!

Posted on

De weergoden zijn goed gestemd

Vandaag een mooie wandeling naar de Huka Falls gemaakt, langs de Waitamo River, lekker ontspannen ijsje en een muffin onderweg en `s avonds heerlijke nacho`s. Een luxe leventje hier aan de rand van lake Taupo.
Ons idee van een wandelingetje begint wel merkbaar te verschuiven, naar Huka was 1.5 uur heen en 1.5 uur weer terug….

Posted on

Whakapapa naar Taupo

Mooie dag, lekker ontspannen reizen van Whakapapa naar Taupo waar we om 11uur op de stoep van onze accomodatie worden neergezet. Erg vriendelijk van de chauffeur. We zitten in de Rainbow Lodge, in een luxe 2persoons kamer met onze eigen badkamer. De rest van de dag doen we boodschappen, winkelt Darja voor een Tshirtje ( nog niet besloten) en doen we weer eens wat internetten. En we hebben heerlijke muffins gebakken!!

Posted on

Taranaki Falls walk

Na lang overleg hebben Marek en Josephine toch maar besloten het hele Northern Circuit te lopen. Ik stem tegen vanwege de kou en mijn longen die protesteren, het lijkt mij niet verstandig. Darja is het met mij eens, Fien wil wel heel graag en Marek gaat met haar mee. We nemen dus afscheid voor 4 dagen. Marek en Fien krijgen onze voorraden, regenkleding en thermo ondergoed mee en gaan zo goed uitgerust op pad.

Darja en ik doen op onze manier ook actief en lopen de 2uur durende walk naar de Taranaki Falls 2x

De 2de keer rennend, in een race tegen de zonsondergang, op zoek naar mijn fototoestel dat ik vlakbij de waterval had laten liggen. We begonnen te zoeken om 5.15, om 6 uur zou het donker zijn. We hebben hem gelukkig gevonden! Hierna hebben we lekker en verdiend relaxed in het bubbelbad vna het hostel gezeten dat je gratis voor een uur kan bespreken…heel riant!

Zonsondergang:

Posted on

Tongariro Crossing

`s Ochtends van taupo naar Whakapapa gereden met de bus en rond 12.30 stonden we klaar aan het begin van wat bekend staat als “New Zealands Finest walk”, de Tongariro Crossing. Achter ons ligt het laagland rond Lake Taupo en voor ons een serie vulkanen. Ik zal tzt het info foldertje maar opzoeken en inplakken, dat scheelt mij nu het opzoeken van een hele serie Maori namen.


Legenda:
4: Mangatepopo Valley from the Saddle
5: The cone of Ngaruhoe from the Saddle
6: South Crater from Ngaruhoe
7: Inside Red Crater
8: The dyke in Red Crater
9: The northern craters of Tongariro from Red Crater
10: The Emerald Lakes
11: Trampers at Emerald Lakes
12: The southern craters of Tongariro from Blue Lake

De hele track met uitgebreide kaart van begin tot eind staat hier

De walk begint met een tamelijk uitputtende klim naar de rand van de South krater, zeker zo`n 500 meter steil omhoog. Pittig, maar wel belonend want we zien prachtige views van de vulkanen en van het lagere land naar achteren. De begroeiing onderweg veranderd van heide-achtig nar velden kale zwarte lava-rotsen en daarna meer losse rotsen in mulle grauwe vulkaan as. De Southkrater bied dann a 1.5 uur een moment van rust (het is daar al redelijk koud ook) in de vorm van een vlak stuk, over de bodem van de krater. Maar daarna komt al meteen de volgende klim, over de rand van Southkrater naar de tot van de Red krater op 1880 meter. Hier is het uitzicht zo cool…dat ga ik niet eens proberen te beschrijven , bekijk de foto`s maar!
Naar het vervolg van het pad kijkend zien we zo?n 200 meter lager de “Emerald lakes”, 3 meren met een onwaarschijnlijke kleur blauw/groen (Emerald?) door de mineralen uit de vulkanische bodem. Hier op de top is het tamelijk koud, zekr in vergelijking met benenden maar de aarde voelt heet aan. Er kringeld hier en daar stoom en rook uit de grond omhoog, de zwafel geur is af en toe tamelijk verstikkend. Het is niet moeijlijk te bedenken waarom Peter Jackson juist deze berg als “Mount Doom” in LOTR heeft gekozen. De wandeling daalt hierna tamelijk snel verder naar Blue Lake, en wat groter krater meer en dan nog verder, kronkelend langs de helling van deze vulkaan naar benenden. Langzaam komt er weer begroeiing, eerst sub-alpine, dan een verdwaalt boompje en het laatste uur lopen we door dicht regenwoud met overal kabbelende beekjes. Om 17.30 bereiken we het eindpunt, het is dan al flink schemerig. We hebben de walk sneller gedaan dan de 7 a 8 uur die ervoor staat, en dat is maar goed ook. Moe maar voldaan stappen we in de bus en rijden naar ons hostel. Onderweg kunnen we nog een prachtige zonsondergang bewonderen. De bergen kleuren diep rood en de wolken probere nog roder over te komen.
Helaas geen foto van gemaakt : (

Posted on

Taupo- Skydive!

(Nog even over Uncle boy: Hij verdient nu bij met de kweek van Paua Parels, dat staat ook ergens op een van mijn foto`s. En hij vertelde bij het afscheid nog dat een landrover hier iets van 300 dollar kost …..Leuke man.)

Spannend! We gaan Sky Diven…`s Middag s om 3 uur is het zover, maar eerst nog naar “The Thermal Village”, een Mauri dorpje aan de rand van Rotorua. Spectaculaire borrelende poelen met een overwelmende zwafellucht, kokende bronnen, gloeindhete grond en een echte Geyser…we hebben het allemaal gezien. En dat alles tenmidden van een traditioneel Maori dorp. Erg toeristich vergeleken met Uncle Boy, dat wel. We hebben er ook een voorstelling bekeken met maori dansers en danseressen, erg beangstigend een Haka (oorlogsdans) van dichtbij.


Onderweg van Roturua naar Taupo stoppen we nog bij de Huka Falls. Hier stroomt een grote rivier door een smalle geul ( 15 m breed, 10 m diep) met een gigantisch geweld, eindigend in een 11 meter hoge waterval waar 160 kuub per seconde doorheenstroomt. Heftig! Maar weer niet zo heftig als de volgende ervaring…Skydiven!!! Na de korte instructie “Hoofd naar achteren houden, benen uit elkaar en handen aan het tuig vast houden bij het springen totdat ik op je schouder klop” vond ik mezelf in overall en harnas vastgeklikt aan parachutespringer Dan Visser. Onderweg naar boven zit ik net naast een grote plexiglas deur. Best fijn zo`n uitzicht maar de wetenschap dat je er op 12000 voet uit moet is minder geruststellend. Eigenlijk veel te snel al, na 30 minuten zitten we op die 4 km hoogte en gaat het toch al dun en fragiel ogende deurtje open. Dan manouvreren we ons naar de drempel en nog voordat ik echt bang kan worden vallen we al -oei mijn maag! -steeds harder, tot Lake Taupo met 200 km/u dichterbij komt. We gaan zo hard dat het touwtje van de leren pet echt pijnlijk hard tegen mijn wang mept. Dan een schok, weer mijn maag maar nu een gevoel alsof we ineens opstijgen en dan hangen we veilig aan de parachute, op zo`n 5000 voet boven Lake taupo, met prachtig uitzicht over de bergen en vulkanen rondom. Ik krijg het zelfs voor elkaar om daar hangend wat foto`s te maken.

Al vrij snel komt de grond heel dichtbij en begin ik me af te vragen hoe we eigenlijk moeten landen. Het laatste stukje leggen we spiralend af , Dan roept “Feet up!” en met een laatste duik komen we op de grond- Klap!± nee , viel best mee eigenlijk, in vergelijking met Marek en Fien zeker. Maar dat is allemaal goed te zien op de video van het geheel die we hebben meegekregen.

Posted on

Hahei-Maketu, bij de Maori Uncle Boy

`s Ochtends een lekkere wandeling langs de kust gedaan, naar de Cathedral Cove, zo’n 1.5 uur officieel, 45 minuten wandelen in de praktijk. En wat een fantastisch mooie plek weer: Ik heb er gezwomen tussen een school met visjes en het water was zo helder dat je niet eens zonderduidelijke gele vlek erin kan pissen..kom dar maar eens om in nederland. Na deze ochtend activiteit hebben we een flink eind gereden, lang oa de twin kaori’s en een flinke drankwinkel waar ik een glaasje heb gekocht voor bij onze fles butterscotch Rond 5 uur kwamen we aan bij het huis/boerderij van uncle Boy, een vriendelijke 64 jarige maori die wat probeert bij te verdienen d.m.v. een hostel, en hij probeert ons ook wat bij te brengen over de Maori cultuur. Dit begint al met de begroteing, de “ Hungi”, het 2keer tegen elkaar drukken van de neus wat het delen van adem symboliseerd, en daarmee een band van vriendschap. Het vervolg is een rondleiding door Maketu. Op deze plek is volgens de Maori legendes ooit een van de Waka’s geland (Een waka is een grote kano) van de eerste voorouders van de Maori’s. Daarnaast bezichtigen we een oorlogsmonument en enkele maori huizen. Hoogtepunt was wel een bezoek aan de Marae, de traditionele ontmoetingsplek van de Maori’s. Uncle Boy legt uit hoede rituelen van de Marae zijn, erg cool. De vrouwen hebben een zeer belangrijke functie, ze nodigen de gasten die wachten bij de ingang van het terrrein uit om de Marae te betreden door een soort van gezangen…Het is in ieder geval leuk om dit door een echte maori verteld te krijgen.

Die avond eten we bij Uncle boy thuis een traditionele Hangi, een Maori gerecht bestaand uit zoete aardappels, vis, rund en varkensvlees, mosselen, “filling“ (nee, je wil het niet weten) pompoen en een toetje naar keuze…Ik heb de vis etc maar geskipped maar toch lekekr gegeten al met al.
’s Avonds komen er nog 2 Maori’s uit het dorp om ons te vertellen over de traditionele kleding, wapens, kunst en de geschiedenis van hun volk. Ik ga het hier maar niet allemaal herhalen, dat soort informatie is vast ook via het internet te vinden. De Maori’s sluite nhet verhaal af met een lied, en in ruil voor hun verhaal wilden ze van alle gasten iets horen over zichzelf, hun cultuur en dat ook afsluiten met een lied. Wij nederlanders (6stuks) hebben de rest “van voor naar achter van links naar rechts “ geleerd…Lol..

Op de foto`s 6 t/m 10 van rol 5 kan je De Marae, Uncle Boy en Maketu bekijken

Dit wil ik jullie niet onthoudden:

Let op de tekst!! En het handschrift geeft meteen een aardig beeld van waarom het overtypen wat lang duurt, het ontcijferen is een vak apart.

Posted on

Raglan naar Hahei

Vandaag reizen we verder naar Hahei. Hahei is een populair vakantieoord voor Nieuw Zeelanders, gelegen aan een baai met eilandjes en een kust vol gouden stranden.

Foto`s van het gebied bij de Waitomo Cave`s

Na een lange dag, met een prachtige wandeling in het gebied rond de Waitamo Caves waren we allemaal best toe aan een warm bad… en dat komt goed uit: Dit gebied rond Hahei en Waitamo is gevormd door vulkanische activiteit en daardoor zijn er warmwaterbronnen..maar daarover later meer. De steen is hier heel zacht en zandsteen achtig, waardoor er overal prachtige rotsformaties en grotten in het landschap opduiken. Die grotten vonden we wat duur maar het landschap hebben we dus erg veel plezier van gehad. Na 3 uur wandelen daar reden we door naar Hahei. Hahei licht ook in een gebied met veel vulkanische activiteit daardoor stroomt er heet water vlak onder de oppervlakte richting de zee. Op Hot water beech kan je zelfs een kuil graven en daar dan in gaan zitten, het water is dan zo?n 38 graden. Dat is dus precies wat we deze avond hebben gedaan. Warm water op het strand in het donker, daarna afspoelen in de zee. Heerlijk echt! En mijn hoofdlamp heeft zijn nut kunnen bewijzen 🙂

Posted on

Raglan dag 3

Nog meer luieren in Raglan, spelen met het leuke kleine puppy hondje dat ze heir hebben, grenzen verleggen op de “rope-course”…niet slecht En we hebben Austin Powers gekeken, word je best vrolijk van. Morgen gaan we verder naar een echte Maori, beloofd leuk te worden.