Category: General

Laat ik eerst de dag reizen vanaf Kaikoura beschrijven ( dat was op 19-02). In tegenstelling tot de hoop dat de busreis met Stray vanaf nu vlekkeloos zou verlopen vertelde Gareth om 10 uur dat de bus stuk was gegaan, en dat we op de reparatie moesten wachten. Ook was de reis overboekt en dus was er voor ons tot Abel Tasman eigenlijk geen plaats. We konden wel met de Intercity, hoopte hij. Om een lang verhaal kort te maken: We hadden dit net geaccepteerd en besloten dan maar in Abel Tasman uit te stappen en de volgende bus op te wachten, niet zo’n ramp want we wilden daar toch al een mooie track gaan lopen. Uiteindelijk heeft Stray toch nog een vervangende bus kunnen regelen waar we wonderwel wel met z’n allen in pasten. Hebben we wel tot 15.30 op moeten wachten…
De bus die we toen kregen had een nogal slechte versnellingsbak maar met wat moeite viel er wel in te rijden. En dat met alle medereizigers aan boord! Zo zijn we, vanwege de opgelopen vertraging bijna in een ruk door, naar de rand van het Abel Tasman park gereden. Onderweg hebben we wel nog een zeehondenkolonie kunnen bewonderen en heel veel leuke automobielen gezien. Klassiek engels in overvloed maar ook Amerikaanse streamline bussen uit de jaren 50 en tractors waarvan ik de leeftijd niet eens zou durven gokken.

Doet een beetje denken aan de achtergebleven stukken van Frankrijk maar dan nog erger. We zijn onderweg langs grote aangeplante naaldbossen gekomen, nu een grote bron van inkomsten in N.Z., maar ook langs grote Sheepstations (wij zouden dat een boerderij noemen) gekomen. Een van de grootste sheepstations strekte zich ooit uit van Christchurch tot Nelson, zo’n 150 KM! Iets verderop kwamen we door een gebied waar veel wijn wordt geproduceerd, enkele Kiwi- en Hopplantages en diverse kleine stadjes (Stoplichten zijn met een kapotte versnellingsbak een stuk spannender).
Een mooie tocht al met al maar we kwamen wel pas om 21.30 u. op McDonalds Farm, ons onderkomen voor die nacht. Daar gelukkig wel nog net voor sluitingstijd een flinke zak friet met een Kiwihamburger kunnen scoren. Welverdiend genieten dan, en allemaal rood verbrande wangen na het lange wachten in de zon. En strepen op mijn voet door mijn Sandalen 🙂

(Mijn eigen sandalen uit Singapore zijn trouwens inmiddels stuk gegaan en provisorisch gerepareerd met een stuk of 10 spijkers. Die gaan voorlopig niet meer kapot : )

Maar goed: de route was erg mooi, door de Canterbury Plains rondom Christchurch naar de heuvels (zo’n 500 m hoog) voor Kaikoura en dan weer afdalen naar de kust. Alle bomen, planten en landschappen lijken hier..anders. Behalve het gras dan. Kaikoura is een behoorlijk toeristisch vissersdorpje dat tegenwoordig leeft van tours zoals “Meet the Dolphin”, “Whale Watching” en “Swimming with Seals”. Een beetje te wat mij betreft, maar dat deed niet af aan het mooie uitzicht vanuit ons hostel: (Zie foto 25 van rol 1) Heerlijk om te ontbijten met zo’n mooi uitzicht op de bergen.
De organisatie van Stray lijkt nog niet helemaal 100%, we moeten daardoor vandaag zelf een maaltijdje zien te regelen. Het is natuurlijk wel een verzachtende omstandigheid dat we pas zo laat hebben geboekt.

Komt vast allemaal goed, morgen gaan we naar Marahau.

P.S. Het ritselt hier van de klassieke automobielen 1 Rolls, 4X Austin en 2 T-Fords hebben we vandaag zien rondrijden. Zal ook wel door het mooie weer komen.

P.S. We hebben ook hier de Botanische Tuinen bezocht. Niet zo mooi als Singapore maar ook wel erg leuk.

P.P.S. De architectuur hier is echt net Engeland uit de vorige eeuw. Ook al die parkjes enz. doen erg Engels aan.

P.P.P.S. Het weer valt me 100% mee!

Dit is de kaart van Christchurch.

(Mijn handschrift is nu bijna onleesbaar. Mijn hand is nogal onvast na een nacht met slechts 1 1/2 uur slapen in het vliegtuig. Wel heb ik de zon zien opkomen boven Sydney. Erg mooi).

Na de lunch zijn we rustig met de metro naar Changi Airport gereisd. Net op tijd ontdekt dat ik mijn rugzakje ik de metro had laten staan om hem er nog uit te kunnen grissen, maar verder zonder problemen. En dan inchecken voor de vlucht van ongeveer 7 uur naar Sydney. Ik heb deze keer een plekje aan het raam. Jammer dat we nu het grootste deel van de tijd boven zee vliegen. Naast heel veel water hebben we wel de lichtjes van Bali en nog wat kleine eilandjes langs zien komen. De zonsopgang vanuit het vliegtuig was wel echt prachtig, langzaam kleurt de hele hemel in alle kleuren van de regenboog.